تک قطبی مغناطیسی در فضای دوسیته

نظریه نسبیت عام انیشتین یک نظریه ی موفق در درک کیهان شناسی است و یک نظریه ی کاملاً تانسوری بوده و تعمیمی بر نظریه نسبیت خاص است که در مورد تمامی ناظرها اعم از بدون شتاب و شتابدار صحبت می کند که با ساده سازی در محدوده ی میدان ضعیف به گرانش نیوتن می رسد. با توجه به تقارن موجود در طبیعت فیزیکدانان در معادلات ماکسول به دنبال تغییراتی هستند از آن جمله وارد کردن تک قطبی در این معادلات است، و بیان آن در نظریه نسبیت عام سوال مهم در این زمینه است، که کارهای متعددی در این باره انجام شده است. اولین بار تک قطبی مغناطیسی توسط دیراک وارد این معادلات شد. با وجود تک قطبی می توان کوانتش بار الکتریکی را به خوبی توجیه کرد. در تئوری موفق نظریه میدان کوانتومی و به دنبال آن نظریه کوانتومی الکترودینامیک هنوز جای تک قطبی مغناطیسی خالی است. برخی نظریه ها در این مورد وجود دارند که مستلزم درک نظریه میدان در فضای خمیده است. در این رساله ما ابتدا با مرور این مسئله به بیان نظریه میدان کوانتومی در فضای دوسیته می پردازیم. فضا- زمان دوسیته حل معادله انیشتین با ثابت کیهان شناسی مثبت است و اخیراً مورد توجه بسیار واقع شده است. در نهایت به میان یک سری یافته ها در مورد تک قطبی در این فضا- زمان می پردازیم.